Günlük posta paradoks

2024 Yazar: Ethan Spencer | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 09:04

Daily Mail'in entelektüel bir beslenme kaynağı olmadığını kim söyledi? Ne saçmalık, aptalca aptal, Daily Mail'de bir insanın dünya üzerinde daha olumlu ve aydınlanmış bir bakış açısı ile sonuçlanmayacağı bir şey olduğunu söyleyebilirdi? Şüphesiz, Daily Mail'in bugün piyasadaki en ilerici ve ileriye dönük yayınlardan biri olduğu iyi bilinen bir gerçektir.

Kafkasiz bir şekilde başını sallayan o lefty-liberal gömleğinle mi? Ooh, ben bunu pek bilmiyorum? sıska macchiato'yu içerken, Richard Littlejohn mavi lagünden bir yudum alır ve bunu başaramaz mı? onun ezilmiş yukarı makro bir düğme dokunuşuyla tüm makaleleri yazıyor 1997 yılından bu yana bilgisayar.

Yerel kaynaklı organik sebze tabağına (ya da bir şeye) girerken, Paul Dacre muhtemelen siyasi olarak radikal köle spreyi kelimeleri manken olarak gülüyorken yerel kaynaklı bir organik yavrudan etini yiyor mu? Ateist Yobbo Twunts? süzülmüş bir yüzme havuzunun dibine.

Evet, Daily Mail, kıyamet sonrası noktaya ilerliyor.

Sadece Jan Moir'in kolektif klavyeye (on kişi başına bir tane) götürdüğü ve diğer insanları tatsız bir tatsızlık için eleştirdiği zaman, dünyanın tarif edilen bir sağ kanat distopyasının korkunç ve tamamen kurgusal görüntüsüne inandırılmasından sorumludur. önceki paragrafta. Dünyadaki her nükleer silahın aynı anda patlatmasına ve bizi paralel bir evrene atmasına neden olan uzay-zamanındaki bir deliği yırtılabilecek bir tür hiporisis.

Tabi ki, Jan Moir hala iyi tat ve dünyanın ortak dürüstlük mutlak zirvesi olacaktır. Onunla yüzleşelim, Stephen Ireland (Aston Villa için oynuyor) iç mekan seçimleri, ödüllü bir köşe yazarı için kesinlikle önemli bir şey. Her şeye rağmen, ünlülerin kişisel yaşam seçimleri, Moir'in Dünya'nın stratosferinde 55km'lik bir kaidenin üzerinde yer alan iyi döşenmiş evinden atılmayı başardığı bir şey olmuştur.

Her ne kadar Moir onun diyarına dokunmak isterse de, muhtemelen kremalı tonları ve dükkâm için olan yapay çiçeklerle dolu olan Laura Ashley tarafından çevrelenmişken, IKEA'dan bir Laoki spit kovaya tükürdü. Öylesine olgunlaştı ki, aşırı bir İrlandalı'nın, VIP dergisinin kopyasından geri döndüğü şeylere ismini duyurmak isteyebileceği düşüncesiyle Stephen Gately'in ölümü ile ilgili makalesinin basımına doğru (meşe bir çerçeve içinde çerçeveli) Basit 'değerli anılar' motifi) ve soliter bir gözyaşı döken. Ne de olsa profesyonel hayatının çoğunu sırtında yazdığı isimle geçirdi. Neden arada sırada onu görmek istemiyor?

Bu zengin insanın evinde cömert şeyler olmasını nasıl cüret edebilirim? Bir akvaryum?! Ne balık için bir hakaret! Pembe prensesBEŞ YILLIK GIRL için yatak odası ?! Elbette ki en yaygın akılda bile mantıksızdır. Bu ailenin kendi zevklerine ve tercihlerine göre dekore edilmiş bir evi nasıl olabilir? Onun bildiğini bilmiyor para ve bu yüzden bazı köşe yazarlarının gözlerinin, sürekli olarak yanıp sönen bir acılık durumuna nasıl gömüldüğünü düşünmeliyiz ?!

Sadece İrlanda'da mevcut olan bir yayında bir futbolcunun evine bakmak gerektiğinde hissedilen neşe ve geri dönüşsüz öfke, bu tür bir öfkeyi kışkırtıcı bir okur kitlesi için çoğaltılacak bir gazetenin köşe yazarlığına göndermekten başka bir seçeneğin olmadığını kışkırtıyor. içten kızarmış ekmeklerine (beyaz) ve kahveye (yine beyaz).

Bu sadece hayatın yolu. Tadı ve dürüstlük için bir hakaret. Daily Mail, “ön odamda değil” demesiyle ünlüdür. Tabii ki değil sizin ön oda. Onun içinde. Aslında bu sürüklenmeyi haftalık olarak insanların ön odalarına itmekten suçlu olan Moir.

Yine de en azından bir balık tankı yok.

Editörün Yoksulları Bir Yanında: Burada yazılanlarla umbrage alan herhangi bir avukatın, bir çok noktanın tamamen hiciv ve kasıtlı olarak gerçeğe dayanmadığını bilmesi gerektiğini unutmayın. Gerçekler de komik değiller… bildiğiniz gibi.

veya Facebook grubumuza katılın