Tüm zamanların en utanç verici özel jet uçuşu

2024 Yazar: Ethan Spencer | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 09:04

Bir şirket halka açılmadan önce, en üst düzey yöneticiler yaklaşan halka arz için destek sağlamak için yatırım bankacılarıyla bir çok şehir turuna çıkmaktadır. Bu yolculuk bir roadshow olarak adlandırılıyor ve grup genellikle düzinelerce kenti sıkışık bir programda ziyaret edeceği için, özel bir ulaşım aracı tercih edilir. Bir roadshow sırasında, iki ya da üç şehri tek bir günde ziyaret etmek olağandışı bir şey değil, bu yüzden şafak vakti başlıyor. Bu, grubun erkenden yatmayacağı anlamına gelmez. Her gece, bankacılar, bin dolar yemekleri ve bitmeyen alkolle dolu oldukları şehirde bulundukları her gece vahşi bir gece geçiriyorlar. Grup partileri önceki gece ne kadar zor olursa olsun, özel jet onları bir sonraki sabah erken saatlerinde bir sonraki hedeflerine kaldıracaktır.

Sadece bir dakika için, bu yol gösterilerinden birinde çok önemli müşterilerle seyahat eden bir yatırım bankacısı gibi davran. Şimdi bir önceki geceyi, sadece sabah 6:30 uyandırma çağrısı ile yataktan çıkarılmak üzere sınırınızın ötesine geçerek geçirdiğini hayal edin. Başınızı ve vücudunuzu tekrar insan gibi hissetmek için, özel havaalanına gitmeden önce otelin açık büfe kahvaltıda waffle, yumurta, domuz pastırması ve en az iki bardak kahve yudumlayın. Havaalanına varmak için birkaç dakika içinde tüm grubunuz oturtulur ve uçak pistten aşağı doğru taksi yapmaya başlar. Bu noktada, sabahın bulanıklığı azaldıkça biraz rahatlayabilirsiniz. Tek yapman gereken, arkanıza yaslanıp bir sonraki şehre bir saatlik uçuş için rahatlamak.

Sadece bir problem var. Otelden çıkmak için acele ederken, kahvaltıya ve uçağa kadar çok önemli bir şey yapmayı unutmuştunuz. Tuvalete gitmek. Ve işeme hakkında konuşmuyorum. 30.000 feet'te bağırsağınızın etrafında yemek, çöl, içecek, yumurta, gofret ve kahve ile dolu bir mide var. Ama bu en kötü kısım değil. Gerçek korku, yatak, yatak, lay-z erkek ve tamamen sıkışmış özel banyo ile geniş bir 20 kişi G5 olmadığını fark ettiğinizde ayarlar. Hayır, bu gün, müşterilerinizle ve iş arkadaşlarınızla omuz omuza oturmak için altı kişilik bir su birikintisi oturmaktadır. Ama bekle, bir şekilde hikaye daha da kötüleşiyor…

Aşağıdaki kabus% 100 tamamen doğrulanmış gerçek bir hikaye. Bu, açık nedenlerle anonim kalmasını istemiş olan çok şanssız bir yatırım bankacısına oldu. Hikayeyi muhteşem hiciv twitter sayfasına gönderdi. " Goldman Sachs Asansör"(@GSElevator)" Eğer henüz değilseniz hemen takip etmeniz gerekiyor. GSElevator, bu inanılmaz gerçek hayat korku hikayesinin tam hesabını yeniden yayınlamamıza izin verecek kadar nazikti…

Tüm zamanların en utanç verici özel jet uçuşu:

Uçuşun yarısından biraz fazlası, karnımdaki tüm kahve, bağırsağımdan aşağı doğru süzülüyormuş gibi hissediyor. Aşağı iner ve başka şeylere odaklanmaya çalışırım. Bir saat gibi hissediyor, ama muhtemelen yirmi dakikadan fazla değil, geçer. Daha sonra neyin şiddetli türbülansa dönüştüğünü gireriz. Her bir sıçrama ile, vücudumla savaşmalı, pantolonumu kirletmemeye çalışmalıyım. "İnişe otuz dakika, belki kırk beş" kendime şunu söyleyeyim, her jostle kaybetmeyi göze alamayacağım bir kumar. [Uçuş görevlisi] 'ye işaret ediyorum ve bana doğru yöneliyor.

"Afedersiniz, banyo nerede, çünkü kapı görmüyorum?" Birinin bir seltzer şişesi salladığını ve kıçımı yukarı itmiş gibi hissetmeye başladığında, savaşmak için kayda değer bir enerji ayırırken soruyorum. Bana baktı, şaşkın ve diyor ki, "Eh, biz aslında bir tane yok." O, “Teknik olarak, bir tane var, ama gerçekten acil durumlar için.” Endişelenme, birazdan iniş yapıyoruz.”

“Eminim bu bir acil durum olarak nitelendiriliyor,” diyerek yüzümden geçmeyi başarabilirim. Arka koltuğa endişeyle işaret ettiği için yüzündeki korkuyu görebiliyorum. Dışarıdaki türbülans sadece bağırsaklarımı kıran siklon tarafından eşleştirilir. Uçağın arka tarafına işaret ediyor ve "Orada tuvalet var." Diyor. Kısa bir süreliğine, rahatlama yüzümden geçiyor. O devam ediyor, "Eğer deri yastığı o koltuktan çekersen, o da orada. Orada bulunan küçük bir gizlilik ekranı var, ama bu kadar." Bu noktada, ben taahhüt edildi. Dinamiti yaktı ve maden şaftı patlamaya başladı.

İşaret ettiği yere bakıyorum ve ağlamaya zorlanıyorum. Ağlıyorum ama yüzüm çok sıkı bir şekilde sıkıldı, farketmez. "Tuvalet" koltuğu CFO, yani bizim lanet istemcimiz tarafından işgal edilir. Lanet olası kadın lanet olası müşterimiz!

Bu noktaya kadar hiç kimse benim mücadelemi ya da uçuş görevlimle olan değişimimi gözlemlemedi. "Çok üzgünüm. Çok üzgünüm." Ona söyleyebildiğim tek şey, ona Quasimodo gibi bir pengueni taklit ederken, ve açıklamaya başlıyorum. Tabii ki, rakiplerim CFO'yla konuştuğumu görür görmez, hepimiz ne yaptığımı öğrenmek için haykırıyorlar.

Yol gösterisinde şimdiye kadarki en sevdiğim doğa ve eğlence dolu tavrım göz önüne alındığında, neredeyse herkes şaka yaptığımı düşünüyor. Ancak, o, hemen benim bir şey olduğumu biliyor ve ben, oturduğum yere hızlıca ilerliyor. Şimdi koltuk üstünü kaldırmak zorunda kaldım - kolay ayakta duramadığın zaman kolay bir görev yok, bir blok partide bir kaput gibi fırlatılıyor ve bir mide-bağırsak Mt. Vezüv.

Güzel bir kiraz veya ceviz çerçeveli, oldukça lüks görünümlü bir komodin bulmak için deri koltuk üstünü soyunmaya çalışıyorum. Belli ki hiç kullanılmamıştı. Neden bu açıklık anı bana geldi, bilmiyorum. Belki de bu tuvaletin bekaretini, hassas işçiliğine ve kalitesine bir öfke olan bir öfke ve vahşetle alacağımın farkındaydı. Bir zamanlar güzel yaratılışının korkunç derecede kirli kalıntıları üzerinde ağlayan fakir İtalyan marangoz hayal ettim. Ağzım sadece bir saniye sürdü, çünkü hızlı bir şekilde benim ve erimiş sıcak lav arasında duran küçük kaslara odaklanmaya döndüm.

Mahvolmadan önce sadece birkaç saniye kala gizlilik ekranlarına ulaşıyorum. Bu bir alka-seltzer bombası, hava ve her yönden püsküren bir şey değil - bir Jackson Pollock başyapıtı. Basınç şimdi tersine döndü. İnme geçireceğim gibi hissediyorum, kabartma işkenceyi yüceltmek için çok zorlanıyorum.

"Çok üzgünüm. Çok üzgünüm." Özür dilerim, süresiz olarak küçük kabin boyunca devam edip yankılanan iğrenç sesleri boğmak için hiçbir şey yapmıyor. Bu yeterince kötü değilse, benim bir sorunum daha var. Gizlilik ekranı, omuz seviyesinin hemen önünde durur. Orada oturuyorum, uçağın arka tarafında, kafatasının arka tarafında, tuvalet için buğulu bir bronkoda, meslektaşlarımı, rakipleri ve müşterileri doğrudan gözlerine bakarken. "Perdenin arkasındaki adama dikkat et!" kısaca akla geliyor.

Tam olarak sol elimle uzanabilir ve yanımdaki kişinin omzuna yaslanabilirim. Onun için ya da diğerlerinden herhangi biri için neredeyse imkansızdı ve başkaları tarafından yüksek profilli iş ortakları ve müşterileri, onların gözlerini önlemek için. Bakmaya değil, bakmaya çalışıp, sıradan bir şey olmamış gibi davranıp, sanki bağırsaklarını parçalayan bir adamla bir ahbap paylaşmıyormuş gibi davranmaya devam etmek için ellerinden gelenin en iyisini yapmaya meyillidirler. Koklamak, terlemek, saniyede 100 feet utanmak.

"Çok üzgünüm. Çok üzgünüm", utanç verilmiş kafa kafaya tekrar gelebilir…. Önemli değil.

Vay. Muhtemelen hayal edebileceğim en aşağılayıcı sosyal durumdur. Bundan kurtulabileceğini düşünüyor musun? Veya isminizi değiştirip yeni bir iş bulmanız mı gerekiyor? Kendinizi banyoyu kullanmak için özel bir jet üzerinde bulursanız, umarım iç kısım daha çok şu şekilde görünür: