“Usta”: Evet, Tahmin ettin. F * ckin 'Başar.

2024 Yazar: Ethan Spencer | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 09:04

Paul Thomas Anderson bir hikayeyi nasıl anlatacağını biliyor. Ve bazı eleştirmenler bunu tartışırken Efendi anlatıda eksik, hala güçlü bir açıklama yapar. Çizgiler arasında sadece birazcık okuyabiliyorsan, Usta İnsan doğasının yoğun trajik hikayesini anlatır.

Ama önce, eğlenceli şeyler.

İle olduğu gibi Kan dökülecekAnderson'un hikaye anlatımı o kadar incelikli ve içselleştirilmiştir ki, kesinlikle yıldız hareketine dayanır. Ve elbette, Philip Seymour Hoffman ve Joaquin Phoenix dağıtıyor. Onların performansları büyüleyici bir şey değil, ama hepimiz bunun geldiğini gördük. Dürüst olmak gerekirse, bir aktörün ne kadarının Phoenix'in o kadar çok olduğunu unutmuştum. Burada değilim olayı, ama tamamen hafızamla Usta.

1950 yılında kurulan bu hikaye, savaştan sonra hayatını amaçsız kalan İkinci Dünya Savaşı gazisi Freddy Quell (Phoenix) üzerine odaklanıyor. İçki, dövüş ve sekse takıntılı bir kısır, sınır çizgisi tehlikeli bir orospu çocuğu. Bir sahnede, sahildeki bir sandcastle sikiyor, tiyatrodaki herkes oldukça eğlenceli görünüyordu, ama çok da iç karartıcı olması gerekiyordu.

İlk bakışta, Dodd sempatik, karizmatik ve neşeli bir karakterdir. Kimseyi hayal etmek zor fakat Hoffman bu rolü oynuyor. Dodd, üssü hayvancılık eğilimlerini iyileştirmek umuduyla bir evcil hayvan projesi olarak Quell'i almaya karar verdi.

Anderson, Dodd’ın karakterinin Scientology’in kurucusu L. Ron Hubbard’dan ilham aldığını itiraf etti. Ama kültler kadar büyüleyici olabilir, Usta kunduz dini bir örgütlenme ve güç, bireycilik ve şehvet temaları hakkında daha az şey.

Dodd’ın kendisi için bir isim yapma arzusu, Quell’in arzu, lanet ve içki arzusunu yansıtır. Her ikisi de şehvet tarafından yönlendiriliyorlar; Dodd’ın hedefi biraz daha entelektüel.

Dodd, film boyunca, insanların bir hayvan olarak bir kontrol taktiği olarak düşünmek üzere tasarlandığını söyleyen bir “hayvan” olmanın önemini vurguluyor. Bir noktada, o teşvik eder:

“İnsan bir hayvan değildir. Hayvan krallığının bir parçası değiliz. Hayvanların, hayvanların değil, tüneklerin üzerinde oturuyoruz. Sahip olduğumuz bu bedenlerde yaşamanın sırrını buldum.”

Bu temayı gerçekleştirmek için Anderson, Quell'in Dodd'un 'efendisine' evcil hayvanın bir kısmını çokça oynadığı sahneleri dikkatlice çeker. 'Örneğin, Dodd maskotunu azarladı: “Yaramaz çocuk, tamam mı?” iki kişi çimin etrafında dönüyor, kavga ediyor, aynı şekilde bir sahibin sadık bir köpeğin yanında atabileceği gibi.

Güç ve kontrol, Anderson’un genel olarak çalışması boyunca tekrar eden bir motif gibi görünüyor. Kan dökülecekÖrneğin, Daniel Plainview'in kademeli olarak üstesinden gelen güç arzusunu resmeder. İçinde KanAnderson bu temayı din ile paralelleştirdi. İçinde UstaO, bir alkolik ve muhtemelen cinsel bağımlısı, amaçsız bir adamın temel dürtüleriyle paralellik gösteriyor. Ve sonra Tom Cruise’un güç susamış karakteri vardı. Manolya.? Anderson, film boyunca merkezi bir konu olduğundan, iktidar arzusuyla büyüleniyor gibi görünüyor.

Dışında Boogie geceleri. Bu çoğunlukla porno ve Mark Wahlberg'in penisi hakkındaydı.