Ha! Ha! Ha! Amy Winehouse yalnız ve çok genç öldü! Ha!

2024 Yazar: Ethan Spencer | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 09:04

Genç yetenekli bir kişi öldüğünde, en çok tutuklayan, göz kamaştırıcı gösteriyi yapar. Birisinin çok genç alındığı bariz üzüntüsünden uzak, araba kazalarına meydan okuyan sayısız yankı var.

Bir gencin ölümüyle ilgili en büyüleyici şey, onu hiç bilmeyenlerin tepkisi. Sorunlu bir zihnin ele geçirilmesine verilen yanıt hem yumurtalı sefalet, gereksiz öfke, kötü şakalar ve gerçek sempati ile karşılanmaktadır.

Ve bu haftasonu, Amy Winehouse vefat edince, bir çeşit garip keder Olimpiyatları'nda, birbirleriyle iç içe olan duygu gamı çılgınca koştu.

İster pop müzik hayranı olun ister olmasın, Winehouse'un sizin ortalama performansınız olmadığını gördük. Aslında on yılda en etkili popstarlardan biriydi. Pop, 60'lı yılların pop müziği ile flört ederken, çoğu zaman, The Spice Girls tarafından "Stop" gibi şeyler ortaya çıktı - eğlence, ama Motown sesinin nihayetinde ılık sürümleri.

Bununla birlikte, Amy Winehouse tek başına geldiğinde, 60'ların ruh sesini anlatan caz ve mavilerden oluşan açık aşkla dolu bir hip hop ve RnB şutuyla yeniden yorumladı. O sadece bir curio revivalist değildi - açıkça kastediyordu… Winehouse’un kişisel problemleri nedeniyle hareketsizliğini seven Duffy ya da Paloma Faith hakkında kesinlikle söyleyemeyeceğiniz bir şey.

Ne yazık ki, hayatımızda en yaygın olan kişisel sorunlarıydı. Winehouse, sadece iki LP'yi serbest bıraktı ve herkesin oturmasını ve ilk önce dikkati çekmesini sağlayan şey üzerinde emsalsiz bir şekilde moral bozucu antics'ler bıraktı.

Ve bu kişisel meseleler yüzünden insanlar böyle zamansız bir ölüme büyük bir neşe katıyor gibiydi.

Her zamanki sersemlemiş cevapların arasında, öfkeli ve korkunç bir hastalığın korkunç kavrayışında olduğu için ölmeyi neredeyse hak ettiğini öne süren öfkeli öfkelerin bir korosu vardı.

Ortak bir duygu şu ki, bu “yolun aşağısında bir kaç şaplak kafa” nın ölümüne neden olsaydı, kimsenin umurunda olmazdı. Muhtemelen istediysen, sadece doğru olmadığını tartışabilirsin. Jun Bazı cıvıldayanlar ve Amy Winehouse arasındaki fark, birincisi ile, bunu asla duymayacağımız bir şans. Gerçek şu ki, vahşi bir bağımlılıkla mücadele ettikten sonra tek başına ölen bir yirmidoğanın ölümünü kutlayan herkes, gerçekten de, kaybettikleri şeyin ne kadar heyecanlandığını sorgulamak ve sorgulamak zorundadır.

Şaka yapamayacağımız söylenemez. Bunun gibi olaylar, insanların farklı şekillerde başa çıkmasına ya da gerçekten ucuz bir kahkaha için herkesi trol haline getiriyor. Bilmemiz gerek. İkincisinde, günlük bazda darbeler ticareti yapıyoruz … ve mırıltılı mizah hiç gitmeyecek, ne de yapmalı.

Bu, Winehouse’un geçişinin farklı olduğunu söyledi. Her bir uyuzdan, kavga ve sarhoş olsak, hepimiz bir yerde durabiliriz, çünkü bir yerde, bu, ya bir sütun inçeğine ihtiyaç duyan bir basın tarafından daha çok trajik görünmek için yapıldığına dair bir his vardı ya da aslında bunu çevirmek için gidiyordu. Daha fazla müzikte acı çek ve kendini bu korkunç şeytandan kurtar.

Ancak, diğer kişiler olarak, hastalıkla bağlantı kuramadık. Yaşamaya devam etmek istemek için çok fazla acı çeken inanılmaz derecede savunmasız bir genç kız olmanın çizgi film vizyonunun basitçe başka bir macabre fasetiydi.

Ve çok üzücü olan şey, Winehouse'un yeniden yönetmeye yardım ettiği şeylerden zevk almamasıdır. Pop müzik, bir süre için üzücü bir durumdaydı ve sonra, Amy, gerçekte musonların tadını çıkarması için iyi olan açık bir ticari müzikle birlikte geldi. Büyük girlpop / girlgroups ve popun en saf haliyle yeniden değerlendirilmesi için eğilimi başlatmaya yardımcı oldu. Sorumlu birçok kişi gibi, her zaman çok uzun süre yanacak kadar parlak yanacaktı.

Dünyada, biraz daha ani ve sarsıcı bir şekilde depresyona yol açan şeyler olduğu aşikar olsa da, bu, bu özel hikaye hakkında kestiremeyeceğimiz anlamına gelmez. İşlenmeyi hiç bu kadar kolay hale getirmeyen her şey hakkında bir kırılganlık duygusu vardır.

Acı çeken müzisyenler genellikle en iyi müzikleri yaparlar. Bununla birlikte, biz onu koroların altına gömüyoruz çünkü onları ilk başta bu kadar özel yapan şeylerden birinin onları gerçekten bunaltabileceğinden ve onları bizden uzaklaştırabileceğini düşünmek istemiyoruz.

‘Love A Lost Game’ gibi şarkıların üzüntüsü ve incinmesi ve ‘You I'm I'm Good Good’ adlı itirafçı bir hareket değildi. Onları bağlayan şey buydu. Tüm büyük pop müzikler gibi, ima edilen çekişme ve drama dinleyicide rezonansa düşüyor… ve kötü haber nihayet geldiğinde, bunu durdurmak için hiçbir şey yapmamanın tuhaf bir hissi var. Başka yerlerde sesler ho Ha! O öldü! Hahaha! ', Elliot Smith veya Kurt Cobain öldüğünde muhtemelen Mısır Flakes'lerine sızdıklarını kabul etmeye istekli değiller.

Peki ne kaybettik? Pek çok kişi için bir eğlence figürü olan bir kadını kaybettik, ya da gerçekten de birçok kişinin sunduğu yardımı atmaya devam etmek için bir tahriş kaynağını kaybettik. Bu yaygın bir hikaye.Bağımlılar ve onların rahatsız edici davranışları, güneşi lekeleyebilecek ve düştüğünüz her zaman gülerek bir dünyaya bile belirsiz bir değer olmanın son hissini alabilen bu korkunç anlamsızlık duygusunun maskeleridir.

Ama gerçekten, kaybettiğimiz şey, bir neslin en canlandırıcı şarkı yazarlarından biridir. Küfürlü, tehlikeli ve üzgündü, ama bu, bütünüyle yemek yiyen şeylerin doğuşundan doğan hayret verici bir sesle birleştiler ve kederli bir keder ve alay alayında bulunmalarını istedi.

Ve bu iki şeyde, Amy Winehouse'u gerçekten öldüren şeyi bulduk ve gerçekten korkunç, korkunç bir utanç.

ya da Facebook grubumuza katılın ya da STUPID T-SHIRTS'İMİZDEN SATIN ALIN!